روستای میرجان در استان زنجان و در منطقهای کوهستانی قرار دارد. این روستا به دلیل زیباییهای طبیعی، تاریخچه فرهنگی و آثار تاریخی خود شناخته شده است.
مردم روستای میرجان عمدتاً به کشاورزی، دامداری و باغداری مشغول هستند. کشت محصولاتی مانند گندم، جو و پرورش دام از جمله فعالیتهای روزمره ساکنان این روستا است. علاوه بر این، برخی از ساکنان به صنایعدستی مانند قالیبافی و گلیمبافی نیز مشغولاند.
این روستا در مرز بخشهای زنجانرود و ماهنشان و دهستان بوغداکندی واقع شده و از دو مسیر اصلی به شهر زنجان متصل میشود. مسیر کوتاهتر، حدود ۵۵ کیلومتر است و از روستاهای اسفجین، حاجآرش و آقبلاغ عبور میکند و دومین مسیر با حدود ۸۰ کیلومتر فاصله، از جاده ماهنشان و روستای نصیرآباد (ترپاخلی) میگذرد.
با نزدیک شدن به فصل تابستان، خشکسالی و کاهش منابع آب در روستای میرجان زندگی ساکنان این منطقه را با مشکلات جدی مواجه کرده است.
بر اساس گزارشهای محلی رودخانههای طبیعی روستا که تأمینکننده اصلی آبیاری زمینهای کشاورزی هستند، به تدریج در حال خشکشدن هستند. این شرایط نگرانکننده، همزمان با گرمتر شدن هوا، موجب شده تا بخش زیادی از محصولات کشاورزی در معرض نابودی قرار گیرند و دامداران نیز با مشکل جدی آبرسانی به احشام روبهرو شوند.
اهالی میرجان، مانند بسیاری از روستاهای کشور، با پیامدهای ناشی از تغییرات اقلیمی، کاهش بارندگی و نبود زیرساختهای مناسب آبرسانی دستوپنجه نرم میکنند. متأسفانه، تأمین آب شرب و کشاورزی نهتنها به دغدغهای روزمره تبدیل شده، بلکه به گفته برخی اهالی، باعث ناراحتی و تنش میان مردم روستا شده است.
مردم این روستا خواستار توجه مسئولان به وضعیت موجود هستند و از نهادهای مربوطه درخواست کردهاند تا با اجرای طرحهای آبرسانی، حفر چاههای مجاز و تقویت منابع ذخیره آب، از تشدید بحران جلوگیری کنند.
فتاح حسینی، یکی از اعضای روستا در گفتگو با خبرنگار« نه وار نیوز»؛ با بیان اینکه روستای میرجان حدود ۵۵۰ خانوار دارد، اظهار کرد: متأسفانه در سه سال اخیر، به خاطر کمبود آب، نزدیک به ۱۵۰ خانوار مجبور به مهاجرت به شهر شدهاند.
وی با اشاره به اینکه اصلیترین مشکل روستای میرجان آب شرب است، عنوان کرد: روستا دارای لولهکشی آب شرب است، اما آبی که در لولهها جریان دارد، قابل شرب نیست و بیشتر برای شست و شو استفاده میشود. همین آب نیز فقط تا پایان تیرماه در دسترس است و پسازآن رودخانه خشک میشود.
حسینی در ادامه درباره تأمین آب شرب موردنیاز اهالی گفت: برای تهیه آب آشامیدنی، اهالی روزانه با گالن بهصورت پیاده یا با موتورسیکلت به چشمه بالادست روستا مراجعه میکنند.
وی با اشاره به حفر چاه برای تأمین آب شرب افزود: بیشتر چاههایی که تاکنون حفر شده، نزدیک به چاههای فاضلاب روستایی هستند و استفاده از این چاهها نیز مشکلات بهداشتی ایجاد کرده است.
حسینی یادآور شد: روستای میرجان کوهستانی است و در سالهای گذشته بارندگی برف و باران خوبی داشته، اما چون سدی برای ذخیره آب وجود ندارد، آب موردنیاز به باغات پاییندست نمیرسد و متأسفانه باغات بهدلیل کمبود و نبود آب در حال نابودیاند.
وی همچنین به وجود خانه بهداشت در این روستا اشاره کرد و گفت: برای ساخت درمانگاه در این روستا حدود ۸ میلیارد تومان اعتبار هزینه شده، اما متأسفانه به دلیل عدم حضور پزشک، این مرکز بهداشت همواره تعطیل است.
حسینی در پایان به مشکل جاده این روستا اشاره کرد و افزود: وضعیت جاده روستا به شهر مطلوب نیست؛ بهویژه به خاطر تردد ماشینهای سنگین معادن، جاده تخریب شده است. در این راستا از مسئولان درخواست داریم به مشکلات روستا رسیدگی کنند.
محمدعلی سیدی، دهیار روستای میرجان، نیز در گفتگو با خبرنگار « نه وار نیوز»: با بیان اینکه از سال ۱۳۹۶ بهعنوان دهیار در روستا فعالیت دارد و در آن زمان جمعیت روستا حدود هزار و ۵۰۰ خانوار معادل تقریباً ۲ هزار نفر بود، افزود: متأسفانه به دلیل مشکلات متعدد، ازجمله فعالیت غیرمجاز معادن و خشکسالی، بسیاری از اهالی مجبور به مهاجرت به حاشیه شهرها شدهاند.
وی با بیان اینکه فعالیت غیرقانونی معادن باعث تخریب منابع طبیعی، باغات و زمینهای کشاورزی شده است، گفت: این معادن زندگی تعدادی از اهالی را مختل کرد و مهاجرت به شهر را افزایش داد؛ اتفاقی که درنتیجهی عدم آشنایی مردم روستا با سبک زندگی شهری، برخی را به سمت آسیبهای اجتماعی ازجمله اعتیاد سوق داده است.
سیدی افزود: مشکل اصلی روستا آب شرب است که با تلاشهای بسیج سازندگی سپاه ناحیه شهرستان زنجان و کمکهای مردمی بهویژه خانواده شهید کریمی، پروژه آبرسانی از سال ۱۳۹۹ آغاز شده، اما بهدلیل شیب منطقه و کاهش منابع آب در فصل تابستان، هنوز با کمبود جدی آب مواجه هستیم.
دهیار میرجان با بیان اینکه در سال ۱۴۰۲، شرکت آب و فاضلاب شهرستان قول حفر یک چاه نیمهعمیق را داده بود، ولی تاکنون هیچ اقدامی صورت نگرفته است، تصریح کرد: این در حالی است روستا در منطقه پر بارشی قرار دارد و رودخانهها در فصل بهار پرآب میشوند، اما بهدلیل نبود سد یا مخزن ذخیرهسازی، امکان بهرهبرداری وجود ندارد.
وی با اشاره به مهاجرت روستاییان به شهر بهعلت مشکلات موجود، تصریح کرد: در صورت احداث سد در این روستا، هم آب شرب تأمین میشود و هم کشاورزی رونق میگیرد و زمینه اشتغال برای ۲۵۰ تا ۳۰۰ جوان فراهم خواهد شد.
سیدی به دیگر مشکلات روستا اشاره کرد و گفت: در سال ۱۳۹۹ با کمک اهالی، زمین ورزشی فنسکشی و آمادهسازی شد و حتی نامهنگاریهایی برای احداث چمن مصنوعی صورت گرفت، اما اداره ورزش و جوانان تاکنون هیچ اقدامی انجام نداده است و این موضوع موجب نارضایتی جوانان شده است.
وی در پایان، وضعیت جادههای این روستا را هم بحرانی دانست و گفت: جاده روستا بهدلیل تردد ماشینآلات سنگین معادن، تقریباً تخریب شده است و با وجود مراجعات مکرر به اداره راهداری، فرمانداری و نمایندگان مجلس، هنوز اقدام مؤثری صورت نگرفته است.
علیمحمد نادرخانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان زنجان نیز در گفتگو با خبرنگار « نه وار نیوز» گفت: متأسفانه در حال حاضر ظرفیت کافی برای تأمین آب شرب روستای میرجان وجود ندارد.
وی افزود: روستای میرجان با شرایط خاص و محدودیتهایی مواجه است و در این زمینه، پروژهای تعریف شده و هماهنگیهای لازم با بسیج سازندگی انجام گرفته است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان زنجان اظهار داشت: حفر یک چاه عمیق از جمله اقدامات مهم این پروژه است و برنامهریزیهای لازم برای آن انجام شده است.
نادرخانی با اشاره به وجود یک چشمه آب شرب در این روستا گفت: این چشمه در اختیار اهالی است، اما متأسفانه مردم اجازه بهرهبرداری عمومی از آن را نمیدهند.
وی ادامه داد: تا سال گذشته، بسیاری از اهالی با استفاده از چاههای خانگی، نیاز خود را تأمین میکردند، اما بهدلیل خشکسالیهای اخیر، این چاهها یا کمآب شده یا بهطور کامل خشک شدهاند.
نادرخانی اضافه کرد: چاه متعلق به شرکت آب و فاضلاب هم در سالهای اخیر با کاهش شدید آب مواجه شده و اکنون بهطور کامل خشک شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: پروژههایی نظیر لولهکشی، حفر چاه و نصب مخزن از سه سال پیش اجرا شده، اما بهدلیل تداوم خشکسالی با مشکلات روبهرو شده است. امیدواریم پروژه جدیدی که بهتازگی آغاز شده است، هرچه سریعتر به مرحله اجرا برسد و مشکل آب شرب روستای میرجان بهصورت پایدار حل شود.